Tijd voor iets nieuws! Samen met Simone en Tasja van Sim’s Cup of Tea, gaan we een gezamenlijke recensie doen! Simone is pas begonnen met bloggen en blogt over reisen, lifstyle, boeken en nog veel meer leuke dingen. Kijk snel om de gaafste blogposts te ontdekken! Btw. Deze ‘Our taste of Books’ ga je natuurlijk ook bij haar vinden. Ik heb er zin in! Jullie ook?
Over welk boek gaan we het hebben?
Anja: Het boek wat we bespreken is Grey, het 4e boek van E. L. James. Een boek dat voordat het gelezen was al veel opzien baarde en iedereen veelvuldig zijn/ haar mening al gaf.
Het gaat dus om hetzelfde verhaal als van Vijftig tinten grijs, Donkerder en Vrij. Dit is het eerste deel vanuit de kant van Christian.
Tasja: Het boek dat we gaan reviewen is Grey. Vijftig tinten grijs vanuit Christian’s point of view. Het vervolg waar menig vrouw op zat te wachten en iedereen al een ongezouten mening over heeft.
Wat vond je van de schrijfstijl?
Anja: Tja, beter dan de andere drie boeken. Ik vond haar zeker niet te hard, zoals ze nu beticht werd. Ook was het vooral wennen omdat ik het boek in het Engels las. Ik denk dat het boek in die taal veel beter tot zijn recht komt. Wat ook meespeelt, is dat veel bloemrijke taal en soms tot vervelens toe gepraat over de innerlijke godin, er niet voor komt. Dat gaf het nu veel meer snelheid. Er gingen ook stemmen op dat Christian te bloemrijk is. Ik vind dat wel mee vallen, maar, Christian verandert wat ik geweldig vind om te lezen. Hij laat verliefd pubergedrag zien! Echt hoe hij kickt op het kusje.
(Lees het boek maar om te weten wat ik bedoel). Je ziet hem groeien en veranderen door Ana. Dit boek laat veel meer diepgang zien. Het is wel een beetje een nadeel dat veel overeen komt met Ana’s kant.
Tasja: De schrijfstijl sprak me direct aan. Ik vond het luchtig, niet te zwaar en het las fijn door. Ik lees graag Engelse boeken en zeker als ik de film vergelijk met het boek. Nu kun je het ze ook echt horen zeggen: de bekende uitspraken en de manier waarop sarcasme en ironie doorsijpelen. Wat me vooral intrigeerde is het feit dat er ontzettend veel nadruk gelegd wordt op Christian als persoon en niet alleen zijn’ hobby’. Je leert zijn psychologische kant en achtergrond kennen. Dat schept een band met het personage en je krijgt meer begrip voor zijn manier van doen en denken. Wat me in het eerste boek vooral stoorde, was de onzekere Ana en de extreem tegenovergestelde arrogantie van Christian. In dit boek leer je Christian beter kennen. Waarom hij zo is, maar vooral dat hij helemaal niet zo is als het beeld dat voor je gecreëerd wordt in Vijftig tinten grijs. Je leest dat ook hij onzeker is maar dit verbergt door arrogantie. Je ondervindt dat hij heel lief is en zelfs het hele ‘vlinder in de buik’ verhaal ervaart. Wat hij ermee doet en hoe hij ermee omgaat, dat moet je zelf maar lezen!
En de personages?
Anja: De personages; We hebben naast Ana en Christian, Taylor, Mia, Elliot, Grace, Mw. Robinson.
Vele personages die we al leerden kennen in de eerste trilogie, maar die we nu iets beter leren kennen. Dit had nog wel iets uitgebreider gemogen. Dus Mw. James mag nog iets harder aan de slag om het beter uit de verf te laten komen in deel twee. Waar ik vooral op hoop is dat Mia, Dokter Flynn en Elliot verdiept worden.
Tasja: De twee personages waar het allemaal om draait, Anastasia en Christian. Maar ook de broer van Christian, ‘ Elliot’ komt nu duidelijk in beeld samen met ‘Kate Kavanaugh’. We krijgen nu meer over Mrs Robinson te horen en lezen. Natuurlijk zijn al deze mensen niet onbekend, maar ik had iets meer diepgang en details over hun leven verwacht. Bijv. wat Christian met hun meegemaakt heeft en wat voor bijdrage ze aan zijn leven leverden. Ik hoop dat dit in de volgende boeken wel zal gebeuren. E.L. James heeft me tot nu toe nog niet teleurgesteld.
Wat is je favoriete quote?
Anja: ‘Fair point well made, Miss Steele!’
Tasja: “Why don’t you like to be touched?” – “Because I’m fifty shades of fucked-up, Anastasia”
Wat is je meest favoriete scène uit het boek?
Anja: Oei, dat is even een moeilijke. Denk ik eventjes over na! Het zijn niet echt scènes bedenk ik me. Het gaat eigenlijk vanaf pagina 502. Daar zie je echt Christian, de gedachten van Christian, die altijd al wilde weten. En daar maakte hij zijn meeste groei en besef door. Dit vond ik echt het beste stuk, ook was alles bijna nieuw.
Tasja: De dag nadat Ana voor het eerst in Christian’s hobbykamer geweest is, gaan ze op bezoek bij zijn ouders. Christian heeft de avond ervoor Ana’s ondergoed verstopt. Wanneer hij haar voor vertrek vraagt of ze helemaal klaar om te gaan is en niks mist, speelt ze het spel mee en zegt: ‘Nope. I got everything I need’. Dat vond ik in de film ook tè grappig!
Wat vond je van de vormgeving?
Anja: I Love it! Het straalt precies de juiste geheimzinnigheid uit. De grijze, zilveren opdruk die wat hoger ligt. De hele omslag past precies bij. Wat ik een nadeel vond aan de USA versie is het papier, dus ik ben voor de Engelse versie gegaan. Die vind ik ook meer passen bij de andere boeken. Helaas is het niet hetzelfde formaat. Dat was nog beter geweest! Helaas hebben ze voor de Nederlandse versie aanpassingen gemaakt…
Tasja: Geweldig! Mysterieus en strak. Net zoals Christian zelf. Je ziet iets en vormt er een mening over, maar hoe beter je het leest en hem leert kennen, hoe meer verrassingen je te wachten staan. Heel cliché maar het is zoals het gezegde “You can never judge a book by it’s cover”.
Wat vinden jullie van onze gezamenlijke recensie? Vaker doen?