Interview met Petra Doom

PetraPetra Doom was voor mij een onbekende auteur, ik heb tijdens het schrijven van dit interview, nog geen enkel boek van haar gelezen. Al hoop ik dat daar binnenkort verandering in komt. Petra gaf haar eerste twee fantasy verhalen uit bij Lannoo. Maar na een nieuwe samenwerking is het derde deel bij Uitgeverij Hamley Books uitgekomen. Petra houd van mythologische elementen, spanning, humor en een vleugje romantiek. Dat klinkt als een goed recept. Petra is opgegroeid aan zee en woont nu in het Gentse ommeland. Petra bezoekt graag fantasyfestifals in bijpassende kledij. Een opmerking van iemand met wie ze samenwerkte in 2015 was; 

‘Jij hebt allemaal verhaaltjes in je hoofd’

Wat niet veel later zijn die verhaaltjes uitgroeit tot haar serie ‘Overstekers’. Een magische wereld vol faunen, ifrieten en waternimfen. Wat eigenlijk allemaal heel logisch is als je weet dat Petra Kunst- en cultuurwetenschappen heeft gestudeerd en dat ze geïnteresseerd is in filosofie, psychologie en natuurlijk mythologie. Nu weet ik niet echt wat ifrieten zijn en als jij dat ook niet weet is dat een extra reden om Petra’s serie te gaan lezen!

Wie is uw grote voorbeeld? Met schrijven of gewoon in het totale leven?
Ik heb niet één groot voorbeeld, maar ik heb wel bewondering voor bepaalde mensen. Als schrijver heb ik veel respect voor wat Brandon Sanderson doet, zowel in zijn werk, als in de lezingen over schrijven die hij ook online beschikbaar stelt. Ook auteur Terry Pratchett bewonder ik, om de manier waarop hij humor en heel scherpe maatschappij en mensanalyses wist te verpakken in een avontuurlijk en boeiend fantasy-verhaal.

Wat is het eerste wat u doet als u uw uit bed komt?
Grappig dat je dat vraagt. Ik probeer mezelf op dit moment namelijk aan te wennen om niét als eerste mijn gsm te pakken en berichten en social media te checken. Ik vind het belangrijk om bewust te leven en me af en toe af te vragen of mijn gewoontes wel bevorderlijk zijn… en dat is een die erin is geslopen, maar mij veel onrust en overprikkeldheid brengt. Ik probeer mijn dag te beginnen met een kopje thee en een momentje waarin ik mijn eigen middelpunt vind.

Bent u zelf een lezer? Hoeveel boeken leest u ongeveer per jaar?
Ja, ik ben een reusachtige boekenwurm. Vroeger nog veel meer dan nu, maar het schrijven slokt ook een stuk van mijn leestijd op (en Netflix ook, als ik eerlijk ben). Tegenwoordig lees ik ongeveer 100 boeken per jaar.

Welk boek bent u nu aan het lezen?
Ik ben net begonnen in ‘Our dark duet’ van V.E. Schwab.

Hoe voelt u zich nu uw derde boek is uitgekomen?
Het voelt nog steeds een beetje onwennig, maar heel erg goed! De trilogie bij elkaar zien liggen is enorm bevredigend. Tegelijk brengt het ook heimwee, omdat ik de Overstekerswereld, en de personages aan wie ik me zo gehecht had, nu achter me moet laten.

Zijn er nog meer boeken onderweg?
Ja, twee zelfs dit jaar! In het voorjaar verschijnt ‘De 366ste dag’, een sprookje voor volwassenen dat ik kort na het heengaan van mijn moeder schreef. Het is een verhaal over verlies, loslaten en vinden… en het magische in elke dag. Het is geïllustreerd door twee fantastische kunstenaressen en er komt ook een bijhorende cd en dichtbundel. Najaar 2021 komt bij Hamley Books ‘Het Lied van Ariane’, het eerste deel in een nieuwe trilogie, Kinderen van Orpheus. Young adult fantasy deze keer, waarin muziek een grote rol speelt.

Welke debutant heeft het afgelopen jaar indruk op u gemaakt?
Ik heb enorm genoten van ‘Het Hart van de Adelaar’ van Emmelie Arents.

Waardoor bent u begonnen met  schrijven? Wat triggered u?
Het lijkt alsof mijn liefde voor lezen op een gegeven moment overstroomde en een nieuwe bedding vond in het schrijven. Maar ik heb altijd in mijn hoofd kleine verhaaltjes bedacht, zeker op momenten dat ik niet kon slapen, of ergens moest wachten, of tijdens een lange autorit… Daarbij komt nog mijn grote liefde voor taal. Ik hou van mooie woorden, en ben geboeid door de kracht van taal, hoe een verwoording alles kan veranderen.

Hoe ziet een ‘normale’ dag in uw leven eruit?
Ik werk als zelfstandige van thuis uit, wat betekent dat ik mijn dagen kan inrichten zoals ik dat zelf wil. Dat betekent dat ik (meestal) de luxe heb om mijn werk omheen mijn schrijfmomenten te plannen.
Een paar vaste punten: ik begin de dag meestal met een kommetje haver, ’s middags en ’s avonds maak ik een wandeling om mijn hoofd even leeg te krijgen, en elke dag lees ik wel een paar uurtjes. Verder is het een afwisselend lappendeken: redactie- en correctiewerk, research, bloggen, schrijven, afhankelijk van wat het meest dringend is. ’s Avonds tijdens het koken brainstorm ik vaak met mijn man (die ook schrijft, wat hele boeiende gesprekken oplevert).

Bent u een honden of een kattenmens?
Ik vind honden ook leuk, maar ben in mijn hart vooral een kattenmens.

Schrijft u overdag of ook ’s nachts?
Absoluut ook ’s nachts, dat zijn vaak mijn beste schrijfmomenten. Er is iets aan de stilte van de nacht dat heel inspirerend werkt.

Waar ziet u zichzelf in 5 jaar
Tegen die tijd is mijn nieuwe trilogie ook af (gek idee) en liggen er waarschijnlijk zelfs nog een paar boeken bij. Misschien wel in genres die ik nog niet verkend heb.

Als ik even wild mag dromen… wie weet staat er tegen die tijd een vertaling van één van mijn boeken op stapel. Of een verfilming! (Ik krijg op de een of andere manier vaak te horen dat Overstekers zich daar erg goed toe zou lenen.)

Waar komt uw passie voor het schrijven van verhalen vandaan?
Dat lijkt er altijd te zijn geweest. Zodra ik kon lezen, was ik gek op boeken. En zodra ik leerde schrijven en mijn eerste opstelletjes ‘moest’ schrijven, waren dat mijn favoriete opdrachten. Ik kreeg er ook meteen hele goede reacties op, dus het lijkt iets waar ik mee geboren ben.

Wat is uw favoriete quote?
Oeh, ik heb er wel een paar… Een over schrijven die ik heel mooi vindt: ‘You can fix a bad page. You can’t fix a blank page.’ Als schrijver kan je eigen perfectionisme je zo in de weg zitten dat je niet eens begint aan een scène omdat je bang bent dat je hem gaat verknallen… maar een eerste ruwe versie is ontelbare keren veel beter dan ‘geen’ versie. (dit vind ik echt heel mooi omschreven! Dank dat je dit met ons deelt!)

Waar komt uw inspiratie vandaan?
Mythen en sprookjes inspireren mij zowel bewust als onbewust. Ik heb altijd veel gelezen en ook dat vult je onderbewustzijn met inspiratie. De natuur, zonder meer, de stilte, de verbinding met de aarde. Het bezoeken van musea. En ook het dagelijkse leven inspireert mij, stukjes conversatie of brokjes situatie zonder context, waar ik dan een heel achtergrondverhaal bij bedenk. Alles om mij heen, kortom!

PetraHoe gaat u te werk bij het schrijven? Zet u alles in een vast schema of schrijft u organisch?
Ik ben een echte ontdekkingsschrijver: ik kan absoluut niet op voorhand helemaal uitplannen hoe het verhaal eruit moet zien.

Een verhaal begint voor mij meestal met een personage in één bepaalde situatie. En dan laat ik me door het personage meenemen, ontdek al schrijvende, door haar of zijn ogen, via haar of zijn emoties, waar het verhaal heengaat. Voor het einde heb ik wel een beeld waar ik naartoe werk, maar dat is meer een gevoel dan iets heel afgelijnd.

Ergens halverwege maak ik de balans op, stel vast wat de hoofdlijnen in het verhaal zijn geworden, en bepaal op basis daarvan een paar krachtpunten voor de tweede helft. In die fase komt er wel wat planning aan te pas. Zeker wanneer er een mystery bij te pas komt, zoals bij Overstekers het geval is moet je er immers ook voor zorgen dat alle puzzelstukjes op hun plaats vallen. Maar zelfs dan nog word ik nog vaak verrast door hoe iets uiteindelijk loopt.

Aan het einde ga ik dan terug naar het begin en snoei overbodige uitgroeisels, die uiteindelijk nergens heen zijn gegaan, weg.

Wat doet u als u vast loopt tijdens het schrijven?
Ik probeer om er niet op te gaan fixeren, maar dat kan erg lastig zijn. Wakker liggen en maar blijven in cirkeltjes denken is mij niet vreemd. Wat enorm helpt is om het er met iemand te kunnen over hebben. Die hoeft niet de oplossing aan te dragen, de juiste vragen doen al heel veel. Dat ik het kan uitspreken helpt zelfs al. Terwijl ik het probleem uitleg, zie ik soms ineens de oplossing.

Of iets heel anders doen, liefst fysiek. Wandelen (de natuur maakt mijn geest ook altijd weer een beetje los als die verkrampt is geraakt), of zelfs huishoudelijke klusjes (die ik anders zoveel mogelijk vermijd, haha)

Als u 1 karakter tot leven kon brengen welke zou dat zijn?
Dan denk ik toch wel spontaan aan Mirabel. Haar gave om conflicten te sussen is iets wat we in onze wereld vaak zouden kunnen gebruiken…

Wat zijn uw hobby’s?
Behalve lezen ben ik dol op gezelschapsspelletjes, ik speel ook al een hele tijd Dungeons & Dragons. Ik bezoek graag fantasy-festivals, en dan graag in aangepaste kledij. Ik hou van bakken, en experimenteer daarbij graag een beetje, al hoeven het geen technische hoogstandjes te zijn… maar met (hier) ongebruikelijke smaakjes, zoals bijvoorbeeld pompoenijs.

Zijn er dingen die u mijdt in uw boeken? Waarom?
Dingen die ik mijd… hm. Ik probeer ervoor te zorgen dat mijn boeken niemand kwetsen.

Wat is uw ten allertijde nr 1 lievelingsboek?
Help! Daar kan ik écht niet op antwoorden… te veel favorieten in uiteenlopende genres.

Laat u zich graag misleiden door een mooi boekomslag?
Ik zou willen zeggen: nee, maar ik heb me inderdaad al wel eens laten verleiden door een mooie boekomslag, waarin dan een boek zat dat heel erg tegenviel. Voor mij telt de binnenkant toch wel bovenal… als er personages op de cover staan, dan draai ik een boek ook heel snel om naar de achterflap, want ik wil mijn eigen beeld niet laten verpesten. Maar ja, zeker fantasyboeken hebben soms zo’n mooie covers… die kun je niet niét opmerken.

Kunt u de boel, de boel laten of moet alles aan kant zijn voor u schrijven kunt?
Leuke vraag. Hm, even denken. Als ik echt diep in een verhaal zit, dan vergeet ik mijn hele omgeving inclusief alle eventuele chaos. Maar over het algemeen is een opgeruimde omgeving wel meer bevorderlijk. Mijn geest moet ruimte hebben om los te kunnen gaan en het verhaal te laten stromen. Een tafel vol rommeltjes is daarbij verstorend. Een niet-opgeruimde keuken die ik niet zie is minder een probleem, die kan ik makkelijker negeren

Wat is het grappigste wat u heeft mee gemaakt door het schrijven?
Oh jee als je dat zo vraagt kan ik natuurlijk niks bedenken, terwijl ik best wel grappige dingen heb beleefd… Eh…

Eentje van niet zo lang geleden. Een van mijn proeflezers stuurde me een berichtje: ‘Zeg, ik zit bij hoofdstuk xxx, is het de bedoeling dat we ons ambivalent voelen over personage X of mogen we een walgelijke rothekel aan hem krijgen? Ik blijf hem namelijk maar voor me zien als Y (een gehate collega) en ik weet niet of ik me daartegen moet verzetten!’

Heeft u rust en stilte nodig om te schrijven of liever levendige brouwerij?
Over het algemeen: rust en stilte. Een grappige uitzondering: ik vind het heel rustgevend als iemand om heen aan het opruimen is, of op de achtergrond staat te koken. Dan vlot het schrijven meestal erg goed.

Gebruikt u proeflezers en wat verwacht u van een proeflezer?
Ik vind proeflezers erg belangrijk. Zelf ben ik een gigantische perfectionist als het op mijn verhalen aankomt. Ik zou jaren kunnen blijven schaven en aanpassen… terwijl je op een gegeven moment alleen dingen verandert, niet per se beter maakt. Aan de respons van proeflezers merk ik of een verhaal af is of niet.

Van mijn proeflezers wil ik horen of het verhaal hen meetrekt, of de spanningsboog goed zit, en vooral of de personages goed tot hun recht komen: voel je mee met hun emoties, komen ze altijd trouw aan zichzelf over, is hun ontwikkeling inleefbaar en logisch? En ik hoor het natuurlijk graag als er onverhoopt een inconsistentie is ingeslopen!

Als u moest kiezen tussen de ‘echte’ wereld en die van u boek waar zou u willen wonen ?
Ik ben toch wel heel erg gesteld op de wereld van Overstekers… ik zou er geen bezwaar tegen hebben om daarin te leven. Maar ik zou niet in mijn eentje naar een andere wereld willen vertrekken! Dus ik zal het zo zeggen: ik zou het helemaal niet erg vonden als onze wereld die van Overstekers zou blijken te zijn.

Heeft u nog tips voor beginnend schrijvers?
Schrijf! Om nog maar eens terug te verwijzen naar de quote die ik aanhaalde… je kunt iets dat niet zo goed is altijd beter maken. Hoe meer je schrijft, hoe beter je leert schrijven. In de tweede plaats: verdiep je zeker eens in verhaalstructuren. Dat zijn geen dwingende formats, maar ze kunnen je enorm helpen om je ideeën goed te ordenen, en helpen begrijpen waarom het ene verhaal wel werkt en het andere niet.

Wilt u nog een nieuwtje vertellen wat niemand nog weet?
Ik kan niet meteen iets bedenken… Misschien, maar dan met een hele grote slag om de arm: ik heb veel vragen gekregen of er ooit nog een vervolg komt op Het Winterpaleis, een kortverhaal dat ik vorige kerst schreef (gratis te lezen op de website van Hamley Books). Ik broed inderdaad op meer… het zóu wel eens een novelle of een boek kunnen worden… afwachten nog!

Ben je nu benieuwd geraakt naar Petra haar boeken? Hier vind je een overzicht. Petra ik wil jou ieder geval heel hartelijk bedanken voor je tijd, ik vond het super om een voor mij totaal onbekende auteur beter te leren kennen! Volgende week het interview met Sandra Berg!

*Foto’s zijn van Petra Doom, Koen Broos, Uitgeverij Hamley Books, Freepik en mijzelf*

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.