Hmm elke keer weer valt er ergens in t jaar een stop, vaak in de zomer periode. Maar ik neem wel nu meer tijd om meer dingen vooruit te werken. of iedergeval probeer ik, en ga ik denk ik een vaste dag(en) uitkiezen om recensies online te laten komen. We zullen zien hoe dit gaat. In deze zomer las ik dus Versplinterd van Dani Atkins. De cover trok me aan, en de flaptekst eigenlijk ook wel. Ging dit boek zijn verwachtingen waarmaken? Ik las het via de ebibliotheek!
Flaptekst:
Wat als je de kans krijgt om je leven over te doen?
Vijf jaar geleden stortte Rachels wereld in toen bij een ongeluk haar beste vriend Jimmy overleed en zijzelf gewond raakte. Nu ziet ze de vriendengroep weer voor het eerst bij de bruiloft van haar ex Matt en zijn verloofde Cathy.
Als ze die avond Jimmy’s graf bezoekt, wordt ze overmand door hoofdpijn en raakt buiten bewustzijn. Als ze bijkomt, blijkt haar leven heel anders te zijn dan ze zich herinnert: het ongeluk van vijf jaar geleden is nooit gebeurd, zij en Matt zijn nog bij elkaar, en Jimmy leeft nog… Rachel kan het niet geloven, het is bijna te mooi om waar te zijn.
Mijn mening:
De cover van Versplinterd is eenvoudig maar geeft ook gelijk het verhaal weer, subtieler dan je van te voren kan bedenken.
Ik houd van de kleuren en de stijl. Enkel en alleen al zou ik hem voor de cover in mijn kast willen hebben. Door de flaptekst was ik geïnteresseerd. Door t verloop van het verhaal geïntrigeerd.
Het verhaal zelf. Ik wil niet te veel verklappen, maar lees dit boek zeker niet als je slaperig/moe bent.
Zelfs dan blijf je denken, welk verhaal is nu de werkelijkheid. Is ze gek? Wat is het heden? Hoe kan dit gebeuren. Hoe weet ze dat allemaal.
Vragen, zoveel vragen. En ondanks dat er een goed einde aan gemaakt word, laat de schrijfster in het midden liggen wat nu werkelijk de werkelijkheid is. Jij moet kiezen, of juist niet.
Ik denk dat ik weet waar ik voor kies, maar ook ik heb nog steeds vragen die niet te verklaren zijn.
Het is een boek wat een aparte afwisseling is. Ik vind het niet erg, om een boek te lezen wat niet helemaal afgesloten is en in je kop blijft rond zeuren, welke kant kies je. Hoe zou je zelf reageren.
Maar ’t is niet een soort boek dat elke keer zou willen lezen. Dus een volgend keer hoop ik dat Dani, toch een andere richting kiest.
Ondanks dat het boek mij een paar redelijk aangename uurtjes heeft bezorgd. Kan ik niet zeggen dan Dani Atkins één van mijn favo’s word. Maar dat is geen probleem lijkt mij.
Toevoeging. Na het schrijven van mijn recensies lees ik soms ook andere recensies over t boek. Hoewel meerdere vinden dat het einde afgesloten word en alles word verklaard, vind ik dat dus echt niet. De keuze word aan de lezer gelaten vind ik. En misschien is het daarom voor de andere zo duidelijk omdat ze al gekozen hebben…
Origineel geschreven door Anja de Rijk op 09-08-2018
Deze recensie mag niet zomaar overgenomen worden. Geef een berichtje en vermeld mijn naam.