Interview met José Vriens

José Vriens

Met schaamrood op mijn kaken moet ik bekennen dat ik mijn blog dusdanig heb verwaarloosd, dat het pareltjes van interviews nog in concepten stond, maar nooit helemaal klaar voor publicatie. Omdat de geïnterviewde en ik toch best wat tijd er ingestoken hebben, komen ze toch online. Ookal is het jaren later. Yes i know shame on me. Ik neem alle schuld op mij. En ik geef het leven de schuld. 😛
Houd er dus rekening mee met het lezen dat de antwoorden niet helemaal up-to-date kunnen zijn. De eerdere interviews kan je hier vinden.

Eén van de interviews die jaren lag te wachten was die van José Vriens. José is geboren en getogen in Roosendaal in de familie Magielse. Hoewel het heel vaak gevraagd word, is ze geen familie van Jacques Vriens. Haar man heet Vriens van zijn achternaam en het is puur toeval. José en haar man hebben drie kinderen die inmiddels allemaal volwassen zijn, op zichzelf wonen met hun partners.

José is in 2000 begonnen met het schrijven van kinderboeken = Dat is dus nu al ruim 20 jaar!=. Tussendoor schreef José ook al romans, maar de echte doorbraak kwam pas in 2009 toen er opeens twee uitgevers belangstelling voor de die romans kregen.
Ook ik leerde in dit leuke interview met José nog iets te weten waar ik niks van af wist, het blies me echt even van mijn sokken!

Wie is uw grote voorbeeld? Met schrijven of gewoon in het totale leven?
Dick Laan, daar ben ik mee begonnen. Geen meisjesboeken voor mij, daar vond ik niks aan, veel te braaf. Liever las ik over Arendsoog en zijn avonturen. Vervolgens leerde ik de boeken van Catelijn Claes en nog een paar van haar tijdgenoten kennen. Ik vond het heerlijk om streekromans te lezen. Daarna kwam ik een duistere periode met Stephen King en Robert Ludlum. Vervolgens raakte ik verslingerd aan de boeken van Jean M. Auel, Catherine Cookson en Cathy Kelly. Ik denk dat die laatste twee wel voorbeelden voor me zijn geweest, al hebben die een heel andere stijl van schrijven die ik nu niet meer zo geweldig vind.

Drinkt u liever thee of koffie?
Het liefst drink ik groene thee.

Wat is uw favoriete boek dat u zelf heeft geschreven?

Dat is een lastige vraag, ik vind er een hoop leuk. ‘Gestolen tijd’ was een heftige die blijft hangen. En ‘Nooit meer’ is ook zo’n boek dat me niet loslaat. Maar ‘Later is nu’ en ‘Volg je droom’ vind ik heel erg leuk omdat die zo heerlijk romantisch zijn. Mijn eerste echte fantasy thriller ‘Bloedmooi en moddervet’ is ook zo’n boek dat ik niet vergeet.

Wat is het eerste wat u doet als u uw uit bed komt?
Na wassen en aankleden ontbijt ik en ondertussen lezen, anders heb ik daar niet zo veel tijd meer voor. Ook Facebook even controleren en andere social media. Mail doornemen.

Bent u zelf een lezer? Hoeveel boeken leest u ongeveer per jaar?
Ja, ik ben zeker een lezer, maar ik lees veel minder dan ik graag zou willen.

José Vriens

Doet u voor uw boeken research? Kost dat veel tijd? Liep u tegen feiten of leuke weetjes aan waardoor u blij verrast was en gebruikt u dat soms ook?
Research doe ik gaandeweg het verhaal. Soms kost het inderdaad veel tijd. Maar precies zoals het verhaal niet direct klaar is, geldt dat ook voor research. Steeds een beetje. Wat dat betreft kun je heel veel vinden op internet en soms ontdek je inderdaad leuke dingen die je kunt gebruiken in je boek.

Wat is uw favoriete liedje aller tijden?
Geen idee. Ik denk niet dat ik een echte favoriet heb. Tijdens het schrijven luister ik graag naar Enya, Ierse folksongs en Andrea Bocelli.

 

Waar en met wat zit u als u schrijft?
Ik schrijf op een laptop en zit aan de eettafel die midden in de huiskamer staat. Als ik helemaal in mijn verhaal wil gaan, zet ik een koptelefoon op met muziek. Het liefst muziek waarvan ik de tekst niet kan verstaan zodat de neiging om mee te zingen er niet is.

Hoe bent u begonnen met schrijven?
Vanaf het moment dat ik verhalen in mijn hoofd kreeg, heb ik die opgeschreven in een multomap. Destijds (zeer jeugdige leeftijd) was dat vooral fantasie met dieren, elfjes en kabouters.

Waarover zou u stiekem nog willen schrijven?
Een echte thriller, maar dan niet stiekem. Ik probeer mijn boeken nu al spannende elementen mee te geven die blijven hangen bij de lezers.

Hoeveel boeken heeft u nu geschreven? Hoeveel kinderboeken en hoeveel romans?
Daarvoor heb ik even gespiekt op Wikipedia omdat daar de oudere boeken ook nog staan. 8 kinderboeken, 3 non-ficties,  3 romans voor 2009, 41 romans na 2009. Daarnaast heb ik nog 142 korte romans geschreven onder mijn pseudoniem Josje Maas. Dat zijn er bij elkaar 197. Ook zijn er nog 4 heel korte verhalen van mij verschenen in omnibussen van Z&K, maar die tel ik hier niet bij.

Zijn er dingen die u mijdt in uw boeken? Waarom?
Ik gebruik zo min mogelijk vloeken omdat ik daar een hekel aan. Dat is vaak ook helemaal niet nodig en kun je heel goed vermijden door iets creatiever met taal om te gaan. Grof taalgebruik zal je in mijn boeken ook bijna niet tegenkomen.

Wat is uw favoriete quote?
Wat u niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

Stel dat ze een van uw boeken willen verfilmen, gaat u dat dan doen of niet? Ingeval van ja; welke acteurs zou u dan willen zien voor de personages?
O ja, absoluut. Dat lijkt me heel erg leuk om een keer mee te maken. Welke acteurs? Dat is lastig omdat ik vermoed dat er geen buitenlandse acteurs mee zullen spelen in een Nederlandse film. Ik ben niet zo bekend met namen van de Nederlandse acteurs.

Waarom denkt u dat er zoveel mensen een vooroordeel hebben voor dit genre/familie- streekromans?
Is dat zo? Dan hebben ze er vast nog niet veel gelezen. Familie- en streekromans bestonden van oudsher om de huisvrouw, die vaak niet mocht werken en laaggeschoold was, aan het lezen te krijgen. Dat heeft zijn doel absoluut bereikt. De vroegere streekromans zijn ook niet meer te vergelijken met die van vandaag de dag. De thema’s veranderen. Waar het vroeger alleen over de boer en de hoge heren ging, hebben we nu zo veel meer onderwerpen om over te schrijven. Dat maakt het juist zo leuk en interessant om deze boeken te lezen.

 

Overigens schrijf ik geen streekromans. Alleen de boeken die ik als ghostwriter van Hennie Thijssing-Boer schreef, vallen onder die noemer. De meeste boeken die ik tegenwoordig schrijf zijn feelgoodromans, liefdesromans en spannende romans.

Als je hier klikt kan je een klein beetje zien welke boeken van José zijn uitgegeven.

Hierbij wil ik José bedanken voor haar moeite en geduld!

 

2 Responses

  1. Mieke Schepens
    Mieke Schepens at |

    Graag gelezen!

    Reply

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.