Met schaamrood op mijn kaken moet ik bekennen dat ik mijn blog dusdanig heb verwaarloosd, dat het pareltjes van interviews nog in concepten stond, maar nooit helemaal klaar voor publicatie. Ook deze van Olga van der Meer. Omdat de geïnterviewde en ik toch best wat tijd er ingestoken hebben, komen ze toch online. Ookal is het jaren later. Yes i know shame on me. Ik neem alle schuld op mij. En ik geef het leven de schuld. 😛
Houd er dus rekening mee met het lezen dat de antwoorden niet helemaal up-to-date kunnen zijn. De eerdere interviews kan je hier vinden.

Olga van der Meer is op het moment van interview 54 jaar en sinds 35 jaar getrouwd met John. Ze hebben twee kinderen en twee kleinkinderen. Ze schrijft sinds dat ze een klein kind was maar het duurde tot haar dertigste voor haar eerste boek werd uitgegeven. Haar vijftigste boek is ondertussen verschenen. Olga schrijft verder korte verhalen voor verschillende tijdschriften en ze heeft jarenlang voor de Favoriet reeks in diverse series geschreven. Ze houd verder van handwerken, lezen, darten, zwemmen, poolen en tv kijken. Zeker sinds de komst van Netflix. Ook heeft ze jarenlang fanatiek aan badminton gedaan, maar dat is helaas door haar reuma onmogelijk geworden. Door haar reuma heeft Olga nog meer beperkingen, maar gelukkig kan ze nog steeds schrijven en dat is na al die jaren nog steeds haar meest liefste bezigheid.

Gaan jullie mee naar de vragen?

Welke debutant heeft het afgelopen jaar indruk op je gemaakt?
Welke debutant indruk op me heeft gemaakt? Eerlijk gezegd weet ik dat niet. Ik lees graag, maar heb geen idee of ik boeken van debutanten heb gelezen.

Drinkt u liever thee of koffie?
Ik ben een echt koffiemens. Dat begint ’s morgens om zes uur al, als we opstaan en daar ga ik de hele dag mee door. Ook ’s avonds, al beweert iedereen dat het slecht is voor je nachtrust. Als wij ’s avonds weg zijn geweest en we komen rond middernacht thuis drinken we vaak nog een kop koffie voor we naar bed gaan en ik slaap echt prima. Thee drink ik heel af en toe, daar moet ik echt trek in hebben.

Bent u een honden of een kattenmens?
Ik hou van zowel katten als honden. Als ik echt moet kiezen ga ik voor katten. Dat vind ik zulke heerlijke, eigenwijze beesten. We hebben zelf veertien jaar een kat gehad en daarna twaalf jaar een hond, maar op dit moment hebben we geen huisdieren meer.

Wat is het eerste wat u doet als u uw uit bed komt?
Het eerste wat ik doe als ik uit bed kom is dus koffie drinken. We staan om zes uur op, John loopt meteen door naar de keuken om koffie te maken en die drinken we terwijl we het nieuws van de vorige avond terug kijken op tv.

Bent u zelf een lezer? Hoeveel boeken leest u ongeveer per jaar?
Ik lees heel graag en dan het liefst feelgood romans, zoals van Jill Mansell en Jojo Moyes. Ik hou van boeken waar ook een beetje humor in zit. Vooral Jill Mansell is daar heel erg goed in. Hoewel ik graag lees, lees ik niet heel veel. Voornamelijk ’s avonds in bed. Soms lees ik dan een paar hoofdstukken, maar ook vaak maar twee bladzijden voordat ik in slaap val. Ik denk dat ik ongeveer een boek per week lees.

Doet u voor uw boeken research? Kost dat veel tijd? Liep u tegen feiten of leuke weetjes aan waardoor u blij verrast was en gebruikt u dat soms ook?
Echte research doe ik niet voor mijn boeken, maar ik check natuurlijk wel of de feiten die ik erin verwerk kloppen. Daar is het internet ideaal voor. Vroeger zocht ik alles op in de bibliotheek, tegenwoordig kost het slechts een paar muisklikken voor je vindt wat je zoekt.

Wat is je favoriete liedje aller tijden?
Ik heb niet echt een favoriet liedje, ik vind heel veel mooi. Het ligt er net aan in welke stemming je bent. Mijn favoriete muziek is van de jaren 70. Dat heb ik nog steeds vaak op staan, vooral in de auto.

Waar en met wat zit u als u schrijft?
Ik werk aan mijn bureau, in een hoek van mijn huiskamer. Die is L-vormig en onze bureaus staan naast elkaar in de korte kant. Ze passen samen precies tegen de muur aan. Onze zithoek bevindt zich in de lange kant van de L en als we op de bank zitten is onze werkplek dus niet in het zicht. Heel lang heb ik alles met de hand geschreven en daarna uitgetypt. Sinds mijn boek ‘Familiebanden’ schrijf ik het rechtstreeks op de computer. Een laptop zou ik ook wel prettig vinden, omdat je dan overal kunt zitten, maar aangezien ik een ergonomisch toetsenbord heb is een laptop voor mij geen optie. Daarop zitten de toetsen veel te dicht bij elkaar voor mij.

Hoe bent u begonnen met schrijven?
Als klein kind was ik altijd al bezig verhaaltjes te schrijven. Op mijn twaalfde had ik mijn eerste ‘boek’ af. Ik was er buitensporig trots op. Later, toen ik met John ging samenwonen, kwam ik dat boek weer tegen bij het inpakken van mijn spullen en ik heb heel hard gelachen toen ik het teruglas. Er klopte niet zo heel veel van. Zo kwam er een persoon in voor die halverwege het boek ineens nooit meer ter sprake kwam. Het was wel heel leuk om terug te lezen en de basis van dat verhaal heb ik later nog gebruikt in mijn boek ‘Alsnog de hoofdprijs’.

Hoeveel boeken heeft u nu geschreven? En welke is dan uw favoriet of waar bent u het meest trots  op?
Inmiddels zijn er 49 boeken van mij verschenen, dit jaar komt het 50^e boek uit, ‘Rondom Amber’. Een echte favoriet heb ik niet. Ieder boek waar ik aan bezig ben is op dat moment mijn favoriet. Er is wel één boek wat ik heel snel geschreven heb, namelijk ‘Dichtbij geluk’. Dat liep zo lekker en daar zat ik van het begin af aan zo goed in dat het bijna als vanzelf ging. Normaal gesproken doe ik ongeveer drie maanden over een boek, maar deze had ik binnen zes weken al af.

Waar zou u  stiekem nog over willen schrijven?
Er zijn al zoveel onderwerpen waar ik over geschreven heb dat ik niet zo snel iets kan verzinnen wat ik nog zou willen. Ideeën voor boeken dienen zich bij mij ook nooit zo lang van tevoren aan. Soms hoor of zie ik iets wat me aanspreekt en dat gaat dan in mijn hoofd een eigen leven leiden totdat het een compleet verhaal is. Meestal komt dat volkomen onverwachts.

Laat u zich graag misleiden door een mooi boekomslag?
Ik vind boekomslagen wel heel belangrijk. Eigenlijk is dat onzin, want het gaat om het verhaal en niet om het plaatje om de voorkant, maar dat is wel het eerste wat je ziet. Als een omslag me niet aanspreekt zal ik het boek niet snel oppakken en door bladeren, zeker als je de schrijver nog niet kent.

Stel dat ze een van uw boeken willen verfilmen, gaat u dat dan doen of niet? Ingeval van ja; welke acteurs zou u dan willen zien voor de personages?
Natuurlijk zou ik heel graag willen dat mijn boeken worden verfilmd! Iedere schrijver droomt daar volgens mij wel van. Het lijkt me heel bijzonder om door mij verzonnen personages op beeld tot leven te zien komen. Welke acteurs die rollen dan zouden moeten vertolken zou ik niet zo snel kunnen zeggen. Ik heb geen favoriete acteurs. Carice van Houten vind ik bijvoorbeeld wel heel erg goed, maar dat wil niet automatisch zeggen dat ze iedere hoofdpersoon uit mijn boeken zou kunnen vertolken.

Hoe gaat u te werk bij het schrijven? Zet u alles in een vast schema of schrijft u organisch?
Alles wat ik schrijf werk ik van tevoren uit in een schrift. De basis van het boek, alle personen met uiterlijke kenmerken, hobby’s beroep en dergelijke en gebeurtenissen die er op zeker in moeten komen. Soms hou ik me daar aan, andere keren dwaal ik daar juist vanaf. Het schrijven van een boek is een proces wat zich niet echt aan banden laat leggen. Soms kom ik tot een heel ander eind dan ik van tevoren had bedacht, gewoon omdat dat toch beter bij het verhaal past. Ik probeer iedere dag te schrijven, maar dat lukt niet altijd. Mijn gezondheid staat me daarbij nog wel eens in de weg, bovendien kan ik erg lui zijn. Dan zit ik lekker op de bank tv te kijken en mis ik de discipline om aan het werk te gaan. Af en toe is het best lekker om daar gewoon aan toe te geven en een dagje te niksen!

Met welke auteur, dood of levend, zou je een kopje koffie mee willen drinken?
Met Leni Saris. Zij is van kinds af aan mijn voorbeeld geweest. Vroeger verslond ik haar boeken. Ik heb ze ook allemaal in mijn kast staan. Heel veel pocketboekjes die ik vroeger tweedehands van mijn zakgeld kocht. Later kocht ik ieder boek wat van haar uitkwam meteen zodra het verscheen. Heel lang nam ik me voor haar eens te schrijven, maar dat heb ik nooit gedaan. Achteraf vind ik dat heel erg jammer, ik had haar graag eens persoonlijk willen ontmoeten. De eerste keer dat een boek van mij in een jubileumomnibus verscheen stond daar ook een boek van Leni Saris in. Daar was ik heel erg trots op, samen met Leni Saris in een omnibus! Dat was iets waar ik als kind en jong meisje alleen maar van kon dromen.

Dankjewel Olga voor dit uitgebreide interview en je geduld. Ben je benieuwd naar Olga ’s boeken? Klik dan hier.