Vallen en Opstaan – Jackie van Laren

Vallen‘Vallen’ en ‘Opstaan’ twee boeken. Twee recensies eigenlijk. Maar nee, net als bij Zin, Lief en Ziel wilde ik niet stoppen met lezen en het opbreken, eigenlijk is het toch als was t één lang verhaal. Ieder geval weet ik dat ik tot nu toe alle covers echt prachtig vind! Wat jij?

De flapteksten:
Vallen:
Anne, jong en keurig opgevoed, werkt voor een blad dat op de rand van de schandaaljournalistiek balanceert en is verloofd met de al even keurige, kreukvrije Ian. Ze interviewt Rory Maquary, beruchte Hollywood Bad Boy, leadzanger van een wereldberoemde rockband en gelauwerd acteur, en ze blijkt een onverwachte connectie te hebben met zijn driejarige zoontje Rowland, die het erg moeilijk heeft sinds zijn moeder met de noorderzon vertrok. In een opwelling doet Rory Anne een aanbod dat ze niet kan weigeren: als ze drie weken meegaat met de Amerikaanse tournee van zijn band en op Rowland past, mag ze een exclusief diepteartikel over de band schrijven. Anne pakt zonder aarzelen haar tas en gaat. Ze houdt zichzelf voor dat ze het doet voor haar carrière als journalist en voor het kind, maar bijna tegen wil en dank vallen Anne en Rory voor elkaar

Opstaan: Een verloren liefde hervonden
Anne Millers hart is gebroken. Na een stormachtig jaar met haar grote liefde, de wereldberoemde rockster Rory Maquary, is hun relatie gestrand. Nadat ze uitgehuild was, heeft ze zich herpakt en nu leidt ze een rustig, teruggetrokken leven op St. Mary’s, het hoofdeiland van de Britse Scilly-eilanden, waar ze samen met een vriendin een restaurantje runt en Rory probeert te vergeten.

Rory wil Anne helemaal niet vergeten. Hij snapt nog altijd niet waarom het misging, en wil niets liever dan haar vinden en het goedmaken. Maar Anne heeft alle contact met hem voorgoed verbroken en wil niet gevonden worden. Met de moed der wanhoop probeert Rory er dan maar samen met zijn zoontje het beste van te maken.

Tot Rory de flamboyante tv-kok Woz leert kennen, met wie hij dikke maatjes wordt. Woz nodigt hem uit om een keer langs te komen op zijn nieuwste kooklocatie, een restaurantje van twee vrouwen op St. Mary’s. Een klein reisje met onverwacht grote gevolgen…

Mijn mening:
Vallen, de kneuterigheid van Anne, de rock ’n roll Rory, wat een combinatie. Wat las het lekker! Niks spannends, zelfs voorspelbaar eigenlijk. Maar who cares! Wat las het gewoon fijn! Ik heb er zelfs nachtrust voor opgegeven ( 10 uur werken, 2 uur reizen, fysio en tandarts etc. Schnabbelen per dag toch heel wat uurtjes weg.) Maar mijn hemel wat is het waard. Er zijn zoveel scenes die ik zo levendig voor mij kon zien! Alle gevoelens van Anne kon ik mij goed inbeelden en voelde levensecht! Rory, hij heeft genoeg foutjes om van hem echt een leuke kerel te maken. Hier en daar heeft hij minimiem wat weg van Q in ‘Ziel’. Maar dat komt vooral door het praten, het moeilijk vinden en soms beetje als en waterval. Verder zitten er zoveel leuke, lieve (kleine) momenten in beiden boeken. In ‘Opstaan’ kan je in t begin merken dat het verhaal van ‘Vallen’ weer open gebroken word. Dat wist ik toen nog niet maar Jackie verteld dat aan het einde en dat verklaard het voor mij wel. Ergerlijk? Nee helemaal niet zelfs. Wel is dat Anne is weggegaan ook iets wat overeen komt met Nina. En hoewel het in beide series goed in het verhaal past. Hoop ik niet dat dit een vast ingrediënt is in de boeken van Jackie. Ook in speelt in deze boeken muziek weer een rol, wel een ander genre. en speelt het wel een grote rol maar toch anders dan bij Q.
Ook komen hier weer mooie en grappige dingen voorbij. Bewoordingen die origineel zijn en ik denk typisch Jackie nu ik 5 boeken heb gelezen van haar hand. Ik vind het verfrissend.  Bijv de woorden: flophaar, lavablob of Bombonella’s.

‘…wist niet wat het was, maar iets aan die vrouw maakte dat zijn gedachten ongeordend door zijn hersenen stuiterden, alsof iemand een emmer pingpongballen had leeggegooid onder zijn schedeldak.’

‘…en trok nu haar mee, wat harder, zodat ze met een meisjesgilletje deed, waar hij weer van in de lach schoot’

Jackie van Laren heeft een eigen schrijfstijl,- doorspekt met humor, zoals ik het nog nergens eerder gelezen heb!

De flapteksten, die verraadden best veel, vind ik. Wel vind ik het heel fijn dat in het begin de flaptekst en bij het tweede boek een kleine recap was.
De Recap is perfect als er tijd tussen de boeken zou zitten. En de flaptekst is vooral heel fijn als je ze leest als ebook. Want je kiest het boek uit( ik doe vaak velen tegelijk) en als je ze dan wil lezen dan weet je niet echt meer wat de flaptekst is. Goede zet dus. Wel vind ik nog een nadeel, bij alle vijf de boeken is er geen extra enter/witregel gebruikt als er word gewisseld in de scene of personage.

Ik kan nu nog veel meer vertellen, maar eigenlijk kan je het gewoon beter zelf ervaren. Ik vind het boeken die heerlijk weglezen, best wel voorspelbaar, met echte en menselijke personages die je in je hart sluit. Er komen best wel een aantal personages opdraven in beide boeken, maar elk personage heeft zijn onderdeel in het verhaal en het is goed te volgen en te onthouden. Het zijn zonnige boeken met een lach en een traan, oke, heel veel lachen en een traan. 😛 😀 Als je een dip hebt, zijn deze echt perfect om te lezen, want deze feelgoodromans laten zien dat uit/na alle k*t- dingen ook goede dingen voorkomen, fouten nooit definitief hoeven te zijn en dat vergeving gezond is 😀
Ook bij deze twee boeken zijn de titels weer erg bijpassend.

Origineel geschreven door Anja de Rijk op 05-05-2021
Deze recensie mag niet zomaar overgenomen worden. Geef een berichtje en vermeld mijn naam.
Je kan Vallen en Opstaan bij je lokale boekhandel of bij bol.com bestellen.

2 Responses

  1. Yvonne Hoogendijk
    Yvonne Hoogendijk at |

    Hallo Anja, door je recensie ben ik nieuwsgierig naar de boeken geworden. Ik heb ze al een hele tijd op mijn ereader staan. Ik ga de boeken nu snel lezen. Groetjes, Yvonne.

    Reply

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.