Ik kreeg het boekje ´Wat jij niet ziet´ van mijn moeder, en hij lag best lang op de plank. De schrijver kwam in korte tijd populair en ik heb vaak dan toch een andere reactie. Ik laat vaak de hype voorbij gaan en dan probeer ik het wel een keer. Nu ben ik dus aan het verhuizen, voor als je dat nog niet wist en onder het uitzoeken, kreeg ik het weer in handen en ik dacht, die ga ik nu toch proberen. Het is een kort verhaal waar ik normaal geen groot fan van ben, maar de laatste tijd vind ik steeds vaker een kort verhaal dat ik wel goed vind, dus ik geef het toch een eerlijke kans.

De flaptekst:
Emma Forbes is verliefd. Sinds ze ex-soldaat Mark ontmoette, kan ze aan niets anders denken. Mark is door zijn tijd in het leger zowel mentaal als fysiek beschadigd, maar zijn littekens maken hem alleen maar aantrekkelijker. Eindelijk kan de blindgeboren Emma voor iemand zorgen, in plaats van altijd zelf te worden verzorgd. Dan wordt de stad opgeschrikt door een reeks gruwelijke inbraken. Een mysterieus figuur sluipt in het holst van de nacht huizen in, waar hij zijn nietsvermoedende slachtoffers aanvalt, vernedert en genadeloos martelt. De politie heeft maar één aanknopingspunt: de dader heeft een opvallend litteken in zijn nek. Is het toeval, of maakt Emma’s onvoorwaardelijke liefde haar blind voor wie Mark werkelijk is?​

Mijn mening:
Onder het lezen vraag ik mij af, of de langere boeken precies dezelfde schrijfstijl hebben als dit korte verhaal. Want voor beide heb je een andere skillset nodig en zijn er andere dingen belangrijk.
De flaptekst verraad eigenlijk al een beetje waar het verhaal op uitkomt. Maar het hoe, dat is nog even de vraag. De hoofdpersoon Emma vind ik leuk opgezet en ik had graag meer van haar gezien in een langer verhaal. Zo leuk vond ik haar, ze verdiende eigenlijk meer :P. Maar voor de lengte van dit boekje is het prima. Wel zijn er hier een daar een tussenzin of conclusie, die ik niet echt bij haar vind passen, en het haalt mij een beetje uit het verhaal. En ik vraag mij af of hij dit doet omdat het veel info geeft in één zin en wat soms ‘moet’ in een kort verhaal. Of dit een onderdeel is van zijn schrijfstijl. Wat ik wel mis, en daarvoor geef ik toch de lengte van het verhaal de schuld is meer achtergrond en diepgang. Toch vind ik dit een leuke kennismaking met M.J. Arlidge en ik schuw zeker niet een ander boek van hem te lezen!

Wat vind jij van zijn boeken?

Origineel geschreven door Anja de Rijk op 25-01-2023
Deze recensie mag niet zomaar overgenomen worden. Geef een berichtje en vermeld mijn naam.

Je kan ‘Wat jij niet ziet’ bij je lokale boekwinkel of bij bol.com bestellen.

*** Persoonlijke opmerking***
Bloggen doe ik nu al jaren, sinds ik in Duitsland woon. Dat, samen met mijn dyslexie, zorgt ervoor dat ik schrijf- en grammaticale fouten maak. Ik ben mij bewust dat ik deze soms nog steeds overzie als ik mijn tekst nog eens nalees.
Het is helaas voor mij niet te betalen om iemand dat te laten corrigeren. Ik beloof jullie dat ik mijn best doe, en het belangrijkste is voor mij vooral boekenliefde met jullie te delen!***