De andere kant. De eerste bundel heb ik gelezen en de recensie kan je hier vinden. In dit deel van ‘Er was eens – Het hart van een schurk’ zie je de schurken van sprookjes. Zijn het eigenlijk wel echte schurken? ‘Er was eens’ krijgt echt een totaal een andere lading!
De flaptekst:
Er was eens… een grote groep helden. Maar hoe zit het met de slechteriken? Laat je meevoeren naar werelden waar de doden herrijzen, Doornroosje duisterder is dan je denkt, internettrollen de mensen het leven zuur maken, het peperkoekhuisje een andere betekenis krijgt en de zeeheks ook een hart heeft. Sandra J. Paul (Hell City: laatste halte), Suzanne Peters (Van slag), Miranda Peters (De Ademdief), Marijke F. Jansen (Kort en gelukkig) en Cathinca van Sprundel (De vrouwe van Myrdin) geven elk hun eigen twist aan een verhaal dat je dacht te kennen maar nu kunt herontdekken. Vijf sprookjes, vijf schurken, vijf keer het verhaal achter de persoon die er niet zo goed vanaf komt.
Mijn mening:
Oh boy, hoe gewend kan je er aan geraken dat alles goed afloopt, of zelfs 50% daarvan. Deze verhalen zitten anders in elkaar. Ik vind ze alle goed uitgewerkt en ook hier zijn weer een paar verhalen bij die makkelijk langer gekund hadden.
Het eerste verhaal, ik zie de overeenkomsten, maar ik vond hem echt niet leuk. Het idee van de spiegel is goed bedacht enz maar dat getrek en gesjor met een dood lichaam. Ieks! Ik vond het echt niet leuk om te lezen, als dit een heel boek was geweest, dan was ik afgehaakt. Sorry Miranda!
Het tweede verhaal vind ik leuk, verdrietig maar echt mooi gedaan! Ook geloofwaardig eigenlijk! Hier had ik graag meer van gelezen. Cathinca van Sprundel heeft echt een talent op het vlak van sprookjes en een eigen wereld maken. Ik vond trouwens de Zeeheks niet echt slecht, eerder een naïef meisje die zich liet beïnvloeden toen ze dat inzag iets te rigoureus was.
Het derde verhaal is een beetje als t eerste, pas op met wat je wenst. T kan weleens uitkomen en misschien was t toch niet wat je wilde. Het is knap geschreven! En ik denk zelfs dat het verhaal nog beter was geweest als er iets langer was geweest. Dit verhaal was van Sandra J. Paul.
Dan verhaal 4. Nu als ik lees, lees ik liever niet over virussen heb ik ontdekt. Ik vond het verder een lief verhaal. Maar t einde, t Idee dat. Ugh. Duidelijk een verhaal van Marijke F. Jansen. Ik herken haar stijl uit haar verhaal op facebook. Zelfs de personages en de band hebben overeenkomsten. En dat vond ik echt het leukste aan het verhaal! Ook hier is de hoofdpersoon voor mij niet de bad guy, hoewel het einde verschrikkelijk was, kwam het ook onverwacht!
Het laatste verhaal is van de hand van Suzanne Peters en ook dit verhaal had makkelijk langer gekund. Ik vind de setting erg leuk en ook hem vind ik eigenlijk niet de bad guy, ik bedoel hij gaf haar een kans en was haar behulpzaam. Het laatste was eigenlijk ook een zet om haar te helpen, maar hoe kan je iemand helpen als je niet alle feiten weet? Ik had eigenlijk vooral medelijden voor hem, hij doet me denken aan een moderne versie van Robin Hood.
Over het algemeen is het vlot te lezen en heb je echt niet door dat het om 300 pagina’s gaat. Behalve dan het eerste verhaal, daar kwam ik echt moeilijk door. De schurken zijn niet allemaal schurken, of ieder geval niet door en door. Ofwel niemand is helemaal goed en niemand is helemaal slecht, en goede mensen doen slechte dingen en omgekeerd.
Dit boek hoort bij een blogtour!
Origineel geschreven door Anja de Rijk op 06-04-2021
Deze recensie mag niet zomaar overgenomen worden. Geef een berichtje en vermeld mijn naam.
Je kan dit boek bij DVP, je lokale boekhandel of bij bol.com bestellen.