Soepfactor – Jackie van Laren

SoepfactorIk lees momenteel elk boek van Jackie van Laren, die ik maar kan lezen. Hoewel het eerste korte verhaal ‘De tafel’ mij nu niet echt volledig kon bekoren, wil ik de rest wel lezen. Want soms vallen die korte verhalen mee en ik was mij nu wel bewust dat ‘Soepfactor’ ook een kort verhaal was! Nieuwsgierig naar alle andere recensies over Jackie’s boeken? Die kan je hier vinden! Kleine opmerking, gezien het feit dat ik meestal kortjes niet zo leuk vind, probeer ik daar rekening mee te houden en vooral naar de rest te kijken. Ik bedoel als je niet van feelgood houd, en je leest het moet je ook niet zeuren over het feit dat het verhaal altijd goed afloopt en daarom enkel maar één ster geeft. Voor mij is dit iets vergelijkbaars en ik hoop dat jullie bij het lezen vinden dat ik fair ben gebleven.

De flaptekst:
Bij een grote internationale Hollywood-filmopname leert kostuumontwerpster Mia de wereldberoemde zanger en filmster James Temple kennen. In het echt lijkt hij een stuk minder stoer en indrukwekkend; eigenlijk is hij een beetje bleekjes, te mager en heeft hij het altijd koud. Dankzij Mia’s nuchtere oprechtheid – en haar warme koffie en tosti’s – ontstaat er een aarzelende vriendschap, maar als het project is afgelopen, scheiden hun wegen. En dat is misschien maar beter ook. Toch?

Tot James ineens weer voor Mia’s neus staat en haar uitnodigt voor zijn verjaardagsconcert. Na afloop van dat concert blijkt hij zo ziek te zijn, dat Mia hem mee naar haar huis neemt om voor hem te zorgen. Ze vallen voor elkaar, maar vallen hun totaal verschillende werelden wel te verenigen?

Mijn mening:
Afhankelijk hoe de rest loopt met de korte verhalen, moet ik misschien mijn woorden weer terug nemen. Ik schreef bij ‘De tafel’ Dat Jackies kracht vooral bij de langere boeken zou zijn. In de ‘Soepfactor’ liep het verhaal zo goed, vlot en ik kon mij wel goed inleven. Eigenlijk mocht dit boek van mij ook veel langer zijn. Maar het einde zorgde niet voor zo’n gevoel als dat ik had bij de ‘De tafel.’ Zo van onvolledig en een gemiste kans. Dus dat is heel positief.
Mia is echt leuk en ik vind haar carrière ook leuk, ik had daar graag meer achter de schermen gekeken. Dat is een hoek waar je weinig over hoort en één van de redenen waarom het verhaal langer had mogen zijn.
James doet me een ietsepiets aan Rory denken. Maar is verder geheel zijn eigen typ. Ik vind het leuk dat al die zelfverzekerde mannen met grote carrières en ervaringen, zo kunnen stotteren als ze tegenover hun grote liefde staan. En ja dat IS schattig! Vind ik dan 😛
Ook vind ik het eten een leuke rol spelen, precies zo loopt het ongeveer af als ik de mensen hie,r introduceer in de Hollandse keuken. Verder vind ik ook hier de titel weer subliem, en eigenlijk is dat bij elk boek tot nu toe geweest. Simpel, direct, bijpassend. Diegene die dit doet, krijgt van mij een pluim!

Origineel geschreven door Anja de Rijk op 17-05-2021
Deze recensie mag niet zomaar overgenomen worden. Geef een berichtje en vermeld mijn naam.
Je kan ‘Soepfactor’ bij je lokale boekhandel of bij bol.com bestellen.

*** Persoonlijke opmerking***
Bloggen doe ik nu al jaren, sinds ik in Duitsland woon. Dat, samen met mijn dyslexie, zorgt ervoor dat ik schrijf- en grammaticale fouten maak. Ik ben mij bewust dat ik deze soms nog steeds overzie als ik mijn tekst nog eens nalees.
Het is helaas voor mij niet te betalen om iemand dat te laten corrigeren. Ik beloof jullie dat ik mijn best doe, en het belangrijkste is voor mij vooral boekenliefde met jullie te delen!***

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.