Interview met Renée Olsthoorn

RenéeDeze week leren jullie Renée Olsthoorn beter kennen én ik kan jullie zeggen ook jullie hebben ongemerkt al veel meer gelezen waar haar vertaalhand mee bezig is geweest. Vertalers krijgen veel te weinig krediet, ook van mij. Ik moet mij schamen. Ik kijk bijna nooit naar de naam, maar bij het voorbereiden én bij het lezen van het interview leerde ik dat Renée heel veel boeken heeft vertaald waaronder Robyn Carr en Stephanie Laurens. En die boeken vind ik heerlijk! En dat is 100% ook de danken aan Renée’s goede vertaalwerk! Toch heb ik haar eigen werk op dit moment veelte weinig gelezen. Renée is geboren en getogen in Den Haag als vierde van vijf kinderen en woont daar nog altijd. Renée is sinds haar negentiende getrouwd met Bernard, een beeldende kunstenaar en gepensioneerde docent vormleer aan de TU Delft. Renée zelf ging na haar middelbare school Frans studeren om ook lerares te worden, maar ze werd uiteindelijk vertaler. Een vak dat ze dertig jaar zelfstandig heeft beoefend. Renée en Bernard hebben twee fantastische kinderen en schoonkinderen. En zo als Renée ook verteld; oma van twee dotjes van kleinkinderen. Ze betekenen alles voor haar en haar man. Ook haar hondje Tippie mocht niet vergeten worden, ook zij neemt een belangrijke plaats in Renée’s leven in. Nou dat kan ik helemaal begrijpen. Ik wens iedereen veel plezier met lezen!

Waar komt uw passie voor het schrijven van verhalen vandaan?
Mijn passie voor het schrijven, waar komt die vandaan? Ik weet het niet precies maar het komt misschien omdat bij ons thuis heel veel werd gelezen. Verder ben ik geïnteresseerd in taal op zich (niet zo verwonderlijk met een vak als dat van mij). Bovendien heb ik als scholier opstellen schrijven altijd heerlijk gevonden. Veel later, nadat ik Jane Austen had ontdekt en zo’n grote fan werd dat ik me aansloot bij fanfiction communities ben ik Engelstalige fanfiction gaan schrijven. Toen ik via Harper Collins feelgoodromans ging vertalen kreeg ik echt de geest en heb me gewaagd aan feelgood in het Nederlands. Ik heb in het recente verleden ook veel geblogd, maar daar kom ik nauwelijks nog toe.

Wie is uw grote voorbeeld? Met schrijven of gewoon in het totale leven?
Mijn grote voorbeeld in mijn dagelijks leven is mijn man, een oase van rust voor een ietwat chaotisch persoon als ik. Mijn rots in de branding. Bovendien kookt hij fantastisch en kan ik er niks van. Ik heb niet één groot schrijversvoorbeeld, maar voor de feelgoodromans die ik schrijf ben ik zondermeer geïnspireerd door een negentiende-eeuwse auteur, Jane Austen, en, door een eigentijds auteur, de Amerikaanse Kristan Higgins. Auteurs die voor mij veel betekenen zijn verder de Brontë sisters en D.H. Lawrence plus een aantal Franse auteurs uit de negentiende en twintigste eeuw.

Wat vindt u leuk om te doen naast het schrijven?
Ik ben een nieuwsjunkie, lezend en kijkend houd ik binnen- en buitenlands nieuws bij. Ik houd van wandelen, zowel digitaal, dus op de socials ;-), als in werkelijkheid met man en hond. Ik ben dol op etentjes met familie en goede vrienden. Ik hou van stedenbezoek. Parijs en New York zijn mijn absolute favorieten. Ik woon aan de kust, en ben ook een echt kustmens. Ik kom graag op het strand, vooral in de winter wanneer er een woeste branding is. Ten slotte, een van de allerleukste dingen om te doen, spelen met de kleinkinderen: op de schommel, op de wip, in het klimrek… oma doet het allemaal.

Wat is het grappigste wat u heeft mee gemaakt door het schrijven?
Niet zozeer het grappigste maar wel het meest bijzondere: dat ik, op basis van de boeken die ik in eigen beheer had uitgegeven, werd uitgenodigd bij Zomer & Keuning voor een oriënterend gesprek. Daar is zoveel leuks uitgekomen! Het grappigste is wel mijn karakter Esmée in Huisgenoten. Wat heb ik er een lol in gehad om haar personage vorm te geven.

Proeflezen, laat u dat iemand doen die u goed kent en uit uw naaste omgeving? Of liever iemand die u niet persoonlijk kent?
Voorheen liet ik mijn werk alleen lezen door mijn man en jongste zus. Sinds kort lezen ook anderen mee, onder wie auteur Chantal Claassen. Het gaat er niet om of ik iemand in het echte leven ken of niet, het belangrijkste is dat er eerlijk geoordeeld wordt.

Op welke manier heeft u uw boekenkast ingedeeld? (bijv. gesorteerd op auteur, genre, uitgeverij)
Als voormalig boekverkoopster en bibliothecaresse heb ik de fictie in mijn boekenkast keurig eerst op taal en vervolgens alfabetisch op auteur gerangschikt. Maar… doordat ik er nogal veel in rommel, wordt het snel weer een warboel en soms, als ik last heb van opruimwoede, breng ik weer orde aan in de chaos.

Waar kunt u in de nacht wakker voor gemaakt worden?
Een coupe vers Italiaans ijs.

Als iemand zegt in een recensie; een lekker boek voor tussendoor. Wat voor gevoel krijgt u daarbij?
Een blij gevoel. Diegene heeft het blijkbaar met plezier gelezen. De bewuste lezer ziet het terecht niet als literatuur, want die pretentie heb ik zelf ook helemaal niet.

Overigens noem ik een boek zelf zelden een tussendoortje. Ik lees gewoon het ene boek volgend op het andere, het ene genre wisselt het andere af: dan weer wat serieuzer, dan weer wat luchtiger. Maar in alle genres herken je kwaliteiten die bij het specifieke genre horen.

Welk karakter uit uw eigen boeken zou u zelf willen zijn?
Veerle, in ‘Vraag het aan Veerle‘. Het boek verschijnt 31 augustus van dit jaar en is het eerste deel van mijn Sportschooltrilogie. Ik vind haar een fijne meid.

Doet u voor uw boeken research? Kost dat veel tijd? Liep u tegen feiten of leuke weetjes aan waardoor u blij verrast was en gebruikt u dat soms ook?
Soms is dat nodig, zeker. Natuurlijk loop je dan tegen feiten aan waarvan je het bestaan niet kende. Soms behoedt de research je voor flaters, het is dus welbestede tijd. Voor deel 2 van de Sportschooltrilogie heb ik me bijvoorbeeld moeten verdiepen in de regels voor adoptie. Niet alleen in Nederland maar ook elders. En waar van toepassing gebruik ik die gegevens ook.

Renée

Welk boek bent u nu aan het lezen?
Een heerlijke feelgood. ‘Liefde met gebruiksaanwijzing‘ van Aline van Wijnen

Staat uw verhaallijn al vast als u begint? Of blijft het voor u ook een verrassing hoe het verhaal zich gaat ontwikkelen?
Het begint inderdaad in mijn hoofd, eerst een idee, vervolgens ga ik broeden op de verhaallijn maar al schrijvende gaan de personages vaak compleet met me aan de haal en verloopt een en ander heel anders dan ik van tevoren heb bedacht.

Heeft u rituelen als u gaat schrijven?
Mijn bureau moet opgeruimd zijn, dat is alles, geloof ik.

Wat is uw lievelingsstad?
Parijs! Al decennialang!

Uit hoeveel woorden bestaan uw manuscripten?
Tussen 65.000 en 75.000 woorden

Hoe ziet een ‘normale’ dag in uw leven eruit?
Als ik rond acht uur wakker word, zet ik de radio aan voor het nieuws. Vervolgens check ik de socials op mijn iPhone en ga dan naar beneden om koffie te zetten en een beschuitje te smeren. Rond half tien laat ik Tippie uit. Daarna trek ik me terug in mijn kantoor om te gaan schrijven. Om 12.30 uur lunch ik gezellig met mijn man. Vervolgens ga ik weer aan het werk. Rond drie uur houd ik met werken op en ga wandelen met man en hond. Na de wandeling wat ‘huisvlijten’, wat lezen of wat Netflixen tot etenstijd. ’s Avonds lezen, televisiekijken, blog updaten of op de socials posten en rond half elf weer wandelen met de hond. Daarna gezellig een wijntje voor het slapen gaan rond twaalf uur. Zo ziet mijn normale doordeweekse dag eruit, maar ik moet er wel aan toevoegen dat ik woensdag, donderdag en vrijdag ook een uur op de sportschool te vinden ben voor zumbalessen.

Drinkt u liever thee of koffie?
Ik drink beide graag, maar mijn dag is goed verziekt als ik geen koffie heb gehad.

Wat is uw grootste droom? (als echt alles mogelijk zou zijn)
Dat ik lang genoeg leef om mijn kleinkinderen van vier en bijna twee volwassen te zien worden.

Kunt u de boel, de boel laten of moet alles aan kant zijn voor u schrijven kunt?
Ik vind het moeilijk om de boel de boel te laten als ik moet werken. Als ik weet dat er een was ligt die gedaan moet worden of dat er hoognodig gestofzuigd moet worden, doe ik dat eerst. Die dingen kunnen me van het schrijven afleiden.

Wat is uw grootste valkuil bij het schrijven?
Werkwoordtijden. Het Frans is in dat opzicht zoveel duidelijker dan het Nederlands! Ik moet daar altijd heel erg op letten. Bovendien vergis ik me weleens in voorzetsels. Die moet ik ook altijd goed checken. Ten slotte moet ik uitkijken dat ik niet te veel in herhaling verval.

Wanneer krijgt een boek van u 5 sterren?
Als ik het niet weg kan leggen.

Waar en met wat zit u als u schrijft?
Ik heb mijn eigen kantoor. Mijn grote iMac staat links van me en mijn laptop rechts. Mijn agenda en notitieboekje liggen altijd links van me, ik ben linkshandig. Ik heb uitzicht op tekeningen van kleindochter Nina en op mijn boeken.
Renée Bureau
Schrijft u overdag of ook ’s nachts?

Ik ben een overtuigd dagmens, dus ik schrijf uitsluitend overdag.

Heeft u van elk boek dat u heeft vertaald een exemplaar?
Ik heb inderdaad altijd bewijsexemplaren van mijn vertalingen gekregen, maar ik heb er ook van weggegeven.

Wat is uw favoriete liedje aller tijden?
Eentje maar? Moeilijk! ‘Stairway To Heaven‘ van Led Zeppelin schoot meteen door mijn hoofd, dus die vermeld ik, maar ik heb zo veel favorieten.



Zijn er dingen die u mijdt in uw boeken? Waarom?

Al te expliciete seks, er moet wat gefantaseerd kunnen worden.

Ik heb nog niets van u gelezen. Met welk boek raad u me aan om te beginnen en waarom?
Ik zou met ‘De Hofstad Trilogie’ beginnen, waarvan deel 1 mijn debuut is. Het is een trilogie over een knotsgekke Haagse familie, de Boterenbroods, waarin ik, naarmate de trilogie vorderde, mijn stijl heb gevonden, denk ik.

Heeft u nog tips voor beginnende schrijvers?
Heb je een goed idee? Ga ermee aan de slag! Maar laat je werk goed bekijken door een redacteur alvorens je het manuscript naar een uitgever stuurt.

Wilt u nog een nieuwtje vertellen wat niemand nog weet?
Naast de nieuwe Sportschooltrilogie verschijnen er binnen afzienbare tijd nog twee (kleinere) publicaties bij Zomer & Keuning. Hoe en wat precies vertel ik als de tijd rijp is.

In de eerste plaats hartelijk dank, Anja, voor de uitnodiging een en ander over mijzelf en mijn werk te vertellen. Ik waardeer dat enorm.

Dankjewel Renée, het was mij een eer, en het blijft me een eer dat je mee wilde werken en alle vragen hebt beantwoord! Willen jullie op de hoogte blijven van alles wat Renée doet? Hier vind je haar insta en hier vind je haar blog. Een overzicht van haar werk kan je hier vinden!

*Foto’s zijn van Renée Olsthoorn, Zomer & Keuning, Freepik en mijzelf*

*** Persoonlijke opmerking***
Bloggen doe ik nu al jaren, sinds ik in Duitsland woon. Dat, samen met mijn dyslexie, zorgt ervoor dat ik schrijf- en grammaticale fouten maak. Ik ben mij bewust dat ik deze soms nog steeds overzie als ik mijn tekst nog eens nalees.
Het is helaas voor mij niet te betalen om iemand dat te laten corrigeren. Ik beloof jullie dat ik mijn best doe, en het belangrijkste is voor mij vooral boekenliefde met jullie te delen!***

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.