Het volgende verhaal van Jacodine over de vriendinnen Sara en Marit. Dit keer focust het zich meer op Marit, die we al een beetje hebben leren kennen in ‘Zwarte koffie, Macchiato & Takkenthee’, de recensie daarvan kan je altijd terug lezen als je wilt. Ik keek er dan ook zeker naar uit om het tweede deel te lezen. Lets go!
Toevoeging: helaas is er toch een spoiler ongezien in de recensie terechtgekomen. Helaas had ik dat door een heftige dag niet door. Ik kreeg een heads up van Chantal Claassen. Alles weg halen zou de helft van de recensie verwijderen, daarom heb ik het onzichtbaar gemaakt en word het enkel zichtbaar als je erop klikt.
De flaptekst:
Lange tijd heeft Marit iedereen uit haar omgeving, maar vooral zichzelf, voorgehouden dat ze perfect gelukkig is als vrijgezel en het prima redt in haar eentje. Ze heeft genoeg levenservaring opgedaan om te weten dat ze geen relatie wil en is gewend voor zichzelf te zorgen. Trouwens, ze heeft haar handen vol sinds ze vier jaar geleden na het overlijden van haar ouders hun zaak én de opvoeding van haar inmiddels zeventienjarige broer Manuel heeft overgenomen. Toch voelt ze zich de laatste tijd rusteloos en begint ze aan van alles te twijfelen. Doet ze het wel goed met Manuel? Wat wil ze verder met haar leven? Wanneer ze tijdens een avondje stappen dan ook nog eens wordt geconfronteerd met haar ex, besluit ze meer nodig te hebben dan het gebruikelijke bakkie troost dat ze normaal gesproken in haar Bagels & Beans vestiging aan haar klanten serveert. Gelukkig vindt ze een tequilamaatje. Alleen blijkt hij het uiteindelijk niet gemakkelijker te maken voor haar…
Mijn mening:
Het verhaal loopt in dezelfde tijdlijn als dat van Sarah. Het leuke is er aan dat er veel gehint word naar de andere vriendin en wat er in dat verhaal gebeurd maar eigenlijk word er weinig verklapt en blijft het verhaal leuk als je het eerste verhaal als tweede leest. Ook nu is Bagels en koffie het terrein waar veel gebeurd. En de kleine verwijzingen met de titel van dit én het vorige boek weer aanwezig, ik vind dat altijd erg leuk!
Het eerste boek heb ik niet herlezen voor ik met dit boek begon, ik had ook ff nodig om ieders gezicht weer voor ogen te hebben. Maar dat kon ook komen dat ik zelf wat heftigs heb meegemaakt en ik moest omschakelen. Het verhaal was daarna echt heerlijk en ik kon alles om mij heen vergeten. Dat vond ik erg fijn. Ik vond jammer dat die twee schatjes van Sarah niet echt er in voorkwamen, ze werden wel aangehaald. Maar hé je kan niet alles hebben. Nu was er een leuke puber die voor de nodige verdieping en voor de nodige humor zorgde.
Er waren een paar scene’s waar de tranen echt over de wangen rolden en ik vond het heel erg realistisch beschreven.
Een feelgood wat mij werkelijk beter heeft doen voelen. Iets waar je enkel van kan hopen als je een boek openslaat.
Dit boek ‘Bagels en een bakkie troost’ is een onderdeel van een blogtour! Kijk dus ook zeker bij de anderen!
Origineel geschreven door Anja de Rijk op 21-01-2022
Deze recensie mag niet zomaar overgenomen worden. Geef een berichtje en vermeld mijn naam.
Je kan ‘Bagels en een bakkie troost’ bij je lokale boekwinkel of bij bol.com bestellen.
*** Persoonlijke opmerking***
Bloggen doe ik nu al jaren, sinds ik in Duitsland woon. Dat, samen met mijn dyslexie, zorgt ervoor dat ik schrijf- en grammaticale fouten maak. Ik ben mij bewust dat ik deze soms nog steeds overzie als ik mijn tekst nog eens nalees.
Het is helaas voor mij niet te betalen om iemand dat te laten corrigeren. Ik beloof jullie dat ik mijn best doe, en het belangrijkste is voor mij vooral boekenliefde met jullie te delen!***