Interview met Marjan van den Berg

Marjan van den Berg
Marjan van den Berg geboren en gebouwd in 1955 bekend van de Sanne-boeken en de column in Margriet. Sanne staat al in de Margriet sinds 1994 en haar persoonlijke column sinds 1993! Marjan heeft een man, drie dochters, twee kleinzoons, twee kleindochters. Ook een hond en ze had kippen, maar die zijn op het moment dood. Maar komende voorjaar wil ze weer leven in het kippenhok brengen. Marjan vind kippen heel erg leuk! Marjan heb ik een keer mogen ontmoeten na een lezing over columns-schrijven op een Valentijnsfestival. Wat ongelofelijk leerzaam was! Gaan jullie mee naar het interview?

Met welke auteur, dood of levend, zou je een kopje koffie willen drinken?
Ik heb een grote bewondering voor Gabriël Garcia Marquez. Zijn ‘Honderd jaar eenzaamheid’ heb ik zeker een keer of dertig gelezen. Maar laat die koffie maar zitten. We drinken wel wijn, Gabriël en ik. De hele nacht door tot de hanen kraaien.

Bent u een honden- of een kattenmens?
Honden. Nou ja, eigenlijk kippen.

Als iemand nog geen boek van u heeft gelezen, welke raadt u dan aan als eerste kennismaking?
Sanne. Dat is het eerste deel. Als je dat leuk vindt, zijn er nog 16. Of Joy, voor wie van thrillers houdt.

Waar kan je in de nacht wakker voor gemaakt worden?
Een broodje Dobbe-kroket. Met mosterd.

Wat is het eerste wat u doet als u uw uit bed komt?
Wordfeud op de wc.

Hoeveel boeken heeft u nu geschreven?
Stuk of 25? Zoiets?

Hoe bent u begonnen met schrijven?
Ik denk in de eerste klas van de basisschool. Daar zag ik al hoe magisch taal is en wat je er allemaal mee kunt doen.

Bent u zelf een lezer? Hoeveel boeken leest u ongeveer per jaar?
Ja, ik ben een lezer, maar wel ongeduldig. Als het me niet boeit, dan lees ik het niet uit. Dus ik lees veel boeken, maar vaak half…

Waar en met wat zit u als u schrijft?
Ik zit achter mijn vaste computer in mijn werkkamer met uitzicht op de Beemster Ringvaart. Echt een supermooie plek.

Klopt het dat u nu ook een uitgeefster bent? Hoe is dat begonnen en hoe vind u dat?
Ja, dat klopt. Ik vond dat ik na 12 delen Sanne beter zelf alle vervolgdelen kon gaan uitgeven. Dat verdiende ik er veel meer aan en Sanne heeft een vaste kring lezers. Met dat geld kon ik boeken van anderen uitgeven en zo groeide mijn uitgeeffonds heel langzaam. Het is iedere keer een uitdaging, vooral door Covid, met dichte boekhandels en bibliotheken die nauwelijks geld hebben om in te kopen. Ik begin na eind 2022 dan ook alleen nog aan kleine uitgaven van boeken waar ik zelf iets heel speciaals mee heb. Zoals een boek over het Ogham-bomenalfabet en het boek ‘Verbonden door Nadine’, dat verschijnt omdat de Nadine Foundation na vijftien jaar ophoudt te bestaan.

Verandert dat het schrijven voor u ook?
Nee.

Heeft u rituelen als u gaat schrijven?
Nee.

Staat de verhaallijn al vast als u begint? Of blijft het voor u ook een verrassing hoe het verhaal zich gaat ontwikkelen?
De verhaallijn staat grotendeels vast. Bij Sanne neem ik nog wel eens een afslag die ik zelf niet zag aankomen. Maar meestal loop ik eerst dagen met een verhaal in mijn hoofd, voordat ik het er achter elkaar uitgooi.

Als u 1 karakter tot leven kon brengen welke zou dat zijn?
Juffrouw Schaap.

Wat zijn uw hobby’s?
Kippen, hond, kleinkinderen, breien, haken, schilderen met acryl, het Ogham-bomenalfabet en alle magie die daarbij komt kijken, lezen, auto rijden, alleen op reis gaan, oude kerken, kerkhoven, wilde planten en hun geneeskrachtige werking, kruidenolietjes maken bij volle maan, lekker eten, goede wijn, kleertjes maken voor kleinkinderen en nog veel eer op de naaimachine, tekenen, verhalen bedenken zonder ze op te schrijven, lezingen houden voor volle zalen (dat mis ik!!!), series bingen op Netflix en Videoland etc., films, opera, toneel, theater in het algemeen en cabaret! En nog veel meer. Ik verveel me nooit.

Welke drie dingen neemt u mee naar een onbewoond eiland?
Vers water, een rubberboot en een stevige kerel die naar het vasteland kan roeien.

Wat is uw favoriete quote?
Die is van Kurt Vonnegut: “We zijn op aarde om rond te lummelen en laat niemand je iets anders wijsmaken!”

Proeflezen, laat je dat iemand doen die je goed kent en uit je naaste omgeving? Of liever iemand die je niet persoonlijk kent?
Echtgenoot Jan proefleest mijn columns. Ook begeleidt hij soms auteurs. In de laatste fase van een boek huren we een professioneel bureau in voor tekstredactie en correctie.

Wat is je grootste valkuil bij het schrijven?
Dat er zoveel andere leuke dingen te doen zijn.

Wat is uw favoriete liedje aller tijden?
Time in a bottle, Jim Croce.

Doet u voor uw boeken research? Kost dat veel tijd? Liep u tegen feiten of leuke weetjes aan waardoor u blij verrast was en gebruikt u dat soms ook?
Ja uiteraard! Dat kost altijd veel tijd, maar internet is natuurlijk heerlijk. Het brengt je altijd op een goed spoor. Toch is het leukst om iemand te bellen voor informatie en dan ergens af te spreken. Dan gaat het pas echt leven.

Wat doet u als u vast loopt tijdens het schrijven?
Dat gebeurt nooit. Er zijn altijd meerdere paden om uit te kiezen. Vastlopen kan niet. Ik kan me er niks bij voorstellen. Je blijft toch ook ademen?

Zijn er dingen die u mijdt in uw boeken? Waarom?
Nee.

Waar ziet u zichzelf in 5 jaar?
Ik ben nu bijna 67. Over 5 jaar dus 72. Ik denk dus dat ik dan nog steeds in Oudendijk woon en werk. Gezond en fit en vrolijk. En als dat allemaal anders loopt, dan zien we wel weer!

Welke debutant heeft het afgelopen jaar indruk op u gemaakt?
Geen idee! Er gebeurt zoveel in de boekenwereld, dat ik het niet echt bijhoudt. Ik heb wel veel bewondering voor Tamara Haagmans, die met haar feelgood lekker aan de weg timmert. Wat een leukerd is dat! Ik ben echt fan.

Heeft u nog tips voor beginnend schrijvers?
Volg goeie cursussen! Via een schrijversvakschool! Daar leer je zoveel van. En lees over schrijven. Er zijn goede vakbladen op de markt over dat onderwerp. Daar steek je enorm veel van op.

Wilt u nog een nieuwtje vertellen wat niemand nog weet?
Ja, dat zou je wel willen hè? Haha!

Dankjewel Marjan van den Berg voor je tijd!  😀

*Foto’s zijn van Marjan van den Berg, en mijzelf*

*** Persoonlijke opmerking***
Bloggen doe ik nu al jaren, sinds ik in Duitsland woon. Dat, samen met mijn dyslexie, zorgt ervoor dat ik schrijf- en grammaticale fouten maak. Ik ben mij bewust dat ik deze soms nog steeds overzie als ik mijn tekst nog eens nalees.
Het is helaas voor mij niet te betalen om iemand dat te laten corrigeren. Ik beloof jullie dat ik mijn best doe, en het belangrijkste is voor mij vooral boekenliefde met jullie te delen!***

2 Responses

  1. Stephen Bosmans
    Stephen Bosmans at |

    Goedemorgen!

    Wat een mooi geschreven interview!
    Leuk om te lezen!
    Prettige zondag, groetjes uit limburg!
    Stephen Bosmans

    Reply

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.