Christine Charliers is een auteur uit Vlaanderen en helaas heb ik haar nog nooit ontmoet, maar praten over boeken etc. doen we al jaren(6!). Christine is getrouwd, is mama van twee jongens en een meisje. Ze haalde een diploma die ze nooit heeft gebruikt. Verder houd ze ontzettend veel van dieren, waaronder hoe kan het ook anders, wolven! Verder heeft ze momenteel een pup, een kitten, een Britse korthaar van 12 jaar, vissen, kippen, twee gekko’s en een skink onder haar hoede! Christine is altijd een bezige bij geweest. Ze werkte in een supermarkt aan de kassa en de bakkerijafdeling, maar dat is al weer even geleden en is nu thuisblijfmoeder wat natuurlijk ook een voltijdsbaan is! Acht jaar terug kreeg ze het leesmicrobe weer te pakken en besloot Christine dat ze de fantasie die ze in haar hoofd had, in een Word- document op te schrijven, haar hoofd werd leeg want alle beelden kon ze daar parkeren. Maar na verloop van tijd kwam ze vast te zitten en kreeg wijze raad van een dichter; om een schrijfcoach te zoeken. Negen maanden later was deel één klaar en één week later liet Clavis haar weten dat ze het boek wilden uitgeven. Waar ik Clavis persoonlijk heel dankbaar voor ben! Anders was ik nooit in contact gekomen met Christine en had ik dit geweldige verhaal niet mogen genieten! Wil jij weten hoe en wat? De recensies van deel 1, deel 2 én deel 3 kan je hier vinden!
Met welke auteur, dood of levend, zou u een kopje koffie/thee mee willen drinken?
Met Cis Meijer. Ik zou haar graag eens in het echt willen ontmoeten. Maar die kop koffie wil ik ook wel terug met mijn schrijfcoach gaan drinken, Alma Post. Het is de afstand die het moeilijk maakt.
Wat is het eerste wat u doet als u uw uit bed komt?
Mij omkleden en dan de puppy uitlaten.
Als u moest kiezen tussen de ‘echte’ wereld en die van u boek waar zou u willen wonen?
Als er hier van geen Corona sprake was, dan de echte wereld. Maar nu er Corona is, de wereld in mijn boek als ik mijn familie en gezin mag meenemen.
Hoeveel boeken heeft u geschreven?
Drie. De trilogie ‘In de ban van de wolf’.
Wat vond u het leukste boek om te schrijven?
‘In de ban van de wolf’. Dat ging ontzettend vlot, zonder nadenken. En ook met het meeste zelfvertrouwen.
Als iemand zegt in een recensie; een lekker boek voor tussendoor. Wat voor gevoel krijgt u daarbij?
Dat ik beter kan? Een soort van faalgevoel. Ik weet het niet goed.
Wat is het grappigste wat u heeft mee gemaakt door het schrijven?
Wolven die luidop praten. Een verandering vergeten te vermelden. In mijn hoofd heb ik die dan al gemaakt maar vergeten op te schrijven waardoor je pratende wolven krijgt.
Wat zijn uw hobby’s?
Wandelen met de hond en schrijven.
Waar ziet u zichzelf in 5 jaar?
Nog steeds schrijvend.
Welke debutant heeft het afgelopen jaar indruk op u gemaakt?
‘Mijn jaar na jou’ van Nina Pass.
Welke drie dingen neemt u mee naar een onbewoond eiland?
Mijn laptop, een goed boek en… Geen idee. Mijn pup? Ik denk dat ik aan andere dingen denk dan de praktische zaken. Mijn kinderen en man zouden dit meenemen:
Luna: Eten, drinken en vuur
Glen: Eten, drinken en een bijl.
Lucas: Bijl, slaapzak en lucifers.
Mijn man: Lang mes, magnesium vuurstarter vonkenmaker en een kookpot
Als u back up nodig had, wie uit uw boek(en) mag uw rug dekken?
Zonder twijfel Hector.
Welk boek bent u nu aan het lezen?
Ik ben begonnen in De Kruisdraagster van Lydia Schwarz. Een boek dat al 5 jaar in de kast staat en ik op mijn eerste boekenbeurs heb gekocht. Ik weet niet of ik het uit ga lezen. Er wordt veel in verteld en dat trekt me steeds uit het verhaal. Mijn ‘film’ wordt steeds onderbroken en dat vind ik niet leuk.
Waar en met wat zit u als u schrijft?
Ik zit in de woonkamer. Aan een door mijn man gemaakt tafeltje. Ik schrijf op een laptop met een blocnote langs mij en een notieboek.
Heeft u rituelen als u gaat schrijven?
Eerst doe ik mijn huishouden. Vaatwasser, stofzuigen enz… Dan pak ik een tas koffie. Ik kijk eerst mijn mail na en mijn meldingen op Facebook, soms Twitter en af en toe scrol ik door Bloglovin en begin er dan aan.
Staat de verhaallijn al vast als u begint? Of blijft het voor u ook een verrassing hoe het verhaal zich gaat ontwikkelen?
Nee. Meestal begin ik met een idee van een dreiging. Het waarom komt meestal later. De proloog heb ik meestal wel al op voorhand, een stukje dat vóór het eigenlijke verhaal gebeurd is. Het blijft voor mij dus ook een verassing hoe het verhaal zich gaat ontwikkelen. Meestal gaat die ontwikkeling vanzelf. De ene gebeurtenis lokt de andere uit.
Stel dat ze een van uw boeken willen verfilmen, gaat u dat dan doen of niet? Ingeval van ja; welke acteurs zou u dan willen zien voor de personages?
Ja, lijkt me leuk! Ik heb geen idee welke acteurs ik dan zou willen zien voor mijn personages.
Hoeveel boeken gaan er nog uitkomen?
Ik heb geen idee. Zeker twee. Hetgeen waar ik nu aan bezig ben en het tweede deel daarvan, waar ik ook al ideeën over heb.
Waar zou u stiekem nog over willen schrijven?
Ik weet het zo direct niet maar als ik iets moet kiezen over mijn kitten denk ik. Soms vraag ik me af wat er door haar heen gaat. Als ik de deur van de kamer opendoe om het raam dicht te doen dan springt ze op bed en laat zich vallen op haar rug en blijft dan met haar pootjes omhoog liggen. Net of ze zegt: eindelijk! Nu kan ik me hier uitrekken en slapen. Of als ze vrolijk achter iets aan aan’t springen is, vanboven op de deur balanceert vraag ik me af hoe ze zich voelt en welk uitzicht dat ze heeft. Welke details ziet zij die ik niet zie?
Proeflezen, laat u dat iemand doen die u goed kent en uit uw naaste omgeving? Of lieve iemand die u niet persoonlijk kent?
Ik schrijf onder volledig begeleiding van mijn schrijfcoach Alma Post die ik intussen al 7,5 jaar ken. Zij redigeert het ook eerst voor het naar de uitgever gaat dus is ook al eigenlijk mijn proeflezer. Maar als zij het geredigeerd heeft laat ik het nog lezen door mijn vriendin die ik heb leren kennen toen Luna een reactie had op een vaccin. Zij werkte voor vaccinatieschade en heeft ook deels geholpen met een oplossing hoe ik Esther veranderd kreeg. Zij proefleest het en kijkt of wij iets over het hoofd gezien hebben want op den duur zie je het niet meer.
Laat je je graag misleiden door een mooi boekomslag?
Een mooi omslag trekt mijn interesse maar als de achterflap me niet aanstaat zal ik het laten liggen.
Doet u voor uw boeken research? Kost dat veel tijd? Liep u tegen feiten of leuke weetjes aan waardoor u blij verrast was en gebruikt u dat soms ook?
Ik doe research om te zien of de dingen kloppen. Ook om te zien hoe dieren eruitzien, wat ze eten, waar ze leven enz… Dat kost wel wat tijd. Het is erg leerzaam. Ik leer er af en toe van bij en ik gebruik het dan ook.
Wat is uw favoriete quote?
Sometimes we need fantasy to survive reality
Hoe gaat u te werk bij het schrijven? Zet u alles in een vast schema of schrijft u organisch?
Ik schrijf instinctief. Zonder schema. Uit de ene gebeurtenis volgt de andere.
Heeft u nog tips voor beginnend schrijvers?
Gewoon doorgaan. Niet na een hoofdstuk stoppen.
Wilt u nog een nieuwtje vertellen wat niemand nog weet?
Ik heb de afgelopen 2 jaar een boek geschreven. De Verplaatsing. Ik had daar een contract voor gekregen maar heb dat niet getekend. Ik vond het niet goed genoeg en hunkerde nog steeds naar Esther. Ik ben in september aan nieuw Estherboek begonnen. Los te lezen van de trilogie. Vorige maand kreeg ik ineens het idee om De Verplaatsing om te zetten naar een Esther boek en beide delen aan elkaar te zetten. De Verplaatsing wordt dus het tweede deel.
*Foto’s zijn van Christine Charliers, Freepik en mijzelf*
Dankjewel voor de tijd die je hebt genomen om alle vragen te beantwoorden tussen het schrijven door Christine! Ik kan niet wachten tot wanneer het uitkomt! Wil jij nog meer weten? Klik hier of hier! En haar website kan je hier bezoeken!